Strijd met gesloten vizier - deel 3

Serie 'Floris de minstreel'



Na de winter trekken Rudolf, Floris en Dolf verder naar het zuiden. Ze
komen in de buurt van Nieumeghen. Daar staat ook het kasteeltje van Dolfs
ouders. Roversbenden maken de omgeving onveilig. Dolf wil dan ook zo snel
mogelijk naar huis. Maar dat betekent wel dat hij afscheid van Floris zal
moeten nemen...



Floris brengt Dolf een eindje weg. Zo komen ze in de buurt van het
kasteeltje en zien ze dat het belegerd wordt. Als ze te dichtbij komen, wordt
Dolf gevangengenomen. Dat is het begin van een heleboel spannende, maar ook
angstige avonturen. Wie is de Grijze Ridder, die zich altijd achter zijn vizier
verbergt? En heeft Hertog Jan van Brabant of Graaf Reinoud van Gelre er ook
iets met hem te maken? Waarom willen ze allebei graag met Irmgard van Limburg
trouwen? En… zou Veerle Floris niet vergeten zijn? Het antwoord op deze
en nog veel meer andere vragen is te vinden in dit boek.



Deze serie speelt zich af in de Middeleeuwen. In veel opzichten een
donkere tijd. Er bestonden grote verschillen tussen rijk en arm, waarbij de
adel en de geestelijkheid zich vaak verrijkten over de ruggen van de gewone
mensen. Ook wat het geloof betreft was het een moeilijke tijd. Geloof en
bijgeloof gingen vaak hand in hand, ook al doordat de meeste mensen niet konden
lezen en schrijven. De Rooms-Katholieke Kerk, de enige kerk in de Middeleeuwen,
maakte regelmatig misbruik van haar positie. Ze verzon regels en voorschriften
met als voornaamste doel de kas van de kerk te spekken.



Reizen was vaak een gewaagde onderneming. Vooral in de arme gebieden
lagen rovers op de loer, die de reizigers niet alleen van hun waardevolle
spullen, maar vaak ook van hun leven beroofden. Toch waren er rondtrekkende
muzikanten, minstrelen, die overal kwamen en in ruil voor eten, onderdak en een
beloning hun liederen ten gehore brachten. Zowel in dorpen en steden als in
kastelen en burchten werden ze meestal hartelijk ontvangen, omdat ze op de
hoogte waren van de laatste nieuwtjes. Nieuws, dat de minstrelen vaak
gebruikten voor hun nieuwe liederen.